Vancouver, laatste dagen

De laatste echte vakantiedag stond in het teken van een fietstour met gids. Aangezien deze pas om 13.30 begon eerst even rustig ontbijten in het hotel en even de stad in. Richting de haven waar de cruiseschepen vertrekken ! Zelfs naar Australië hoorden we later bij de fietstocht.

Om 13.00 uur melden we ons bij Greg onze gids. Super aardig en very gay in every way.

4 uur durende trip met vele stops langs de kust naar Stanleypark, Granvilleisland, het olympisch dorp, Chinatown en het oudste deel van Vancouver (gas town).

Veel info en leuke verhalen over de slechts ruim 100 jaar oude stad.

‘s Avonds ons afscheidsdiner in het hotel en zo het bed ingerold.

Onze echt laatste dag is vandaag met het laatste ontbijt met eggs Benedict en Sas een speciaal geregelde boterham met kaas en tomaat.

Even nog rondlopen, lunchen en met een taxi naar Vancouver international AirPort.

Nu lounchen en wachten op vertrek. Canada is a beautiful country en we komen zeker terug voor de rest van het land !

Au revoir/Till next time

Vancouver, the end of the trip

Het slot van de reis is aan mij (Vic). Sas heeft writersblock !

Vanuit het pittoreske Victoria vertrekkenwe vroeg richting veerboot. Naar de Swartzbay om precies te zijn. Daar op de Ferry naar het vaste land en Vancouver. Als we snel zijn eerst naar hotel en dan auto inleveren. In de wachtrij nog even Liam ( en Wouter en Esther) gebeld.

De reis duurde ruim een uur en het verkeer zat mee dus eerst Hotel. Opgewacht door portier met hoed werden alle koffers naar boven gebracht. Sjiek hotel midden in Vancouver. Toen eerst auto bij vliegveld ingeleverd en daarna weer terug. Eerste stadswandeling door Robson street. Mooie stad, veel groen en hoge flats met veel glas. Diner bij de Griek met super veel eten en gratis dessert.

De volgende dag bewolkt. Beetje regen verwacht. Naar Grainville island. Een schiereiland in een haven waar je met water taxi’s kon komen. Na een kwartiertje lopen op de boot. Een overdekte markt en allemaal artistieke winkels.
vervolgens met water taxi naar maritiem museum maar daar alleen maar door park gelopen. Buiten lagen al boten genoeg !

Vervolgens heen en weer met water taxi naar centrum (stadion White Caps), lunch, speelgoedhal. Diner al gereserveerd bij Alouette (Frans) wat we onderweg de avond ervoor al hadden gezien. Was weer super, zoals het meeste eten hier. Vaak te veel maar als je een beetje zoekt erg goed !

Morgen fietstour op laatste dag voor vertrek.

Victoria

Weer 2 in 1. Het was allemaal niet zo spannend dus maar alles samenvatten.
We hadden toch weer zo’n 4,5 uur durende trip van Tofino naar Victoria. Lekker weer erbij dus zo erg was het niet. Weer dezelfde wegwerkzaamheden en ook nu waren we redelijk op tijd om er vrij snel door te mogen. Het is echt maar 1 zandpad langs de bergwand af. Eerst de heen- en dan de teruggaande kant van verkeer.
Het hotel in Victoria was gelukkig oké. Een ruime kamer met een keukentje en in de kelder was een wasruimte. Hoe fijn na 2 weken weer uit de koffer leven.
Na het installeren zijn we de omgeving gaan verkennen. We wilden fietsen huren gisteren dus even gekeken waar dat te doen was. We zaten vlakbij het water, dus daar even gewandeld. ‘s Avonds bij een Italiaans restaurant gegeten. Heerlijk en daarna optijd erin. gisterenochtend even met Liene en Dax gebeld en dop naar de fietsen.
En wat een fijne E-bikes hadden we met een route van de fietsverhuur. Eerst heerlijk langs het water gereden en later de stad in. Het ging super. We moesten eigenlijk een helm op, maar dat doen we thuis ook niet, dus hier ook niet. Het was alweer een fijne relaxte dag en we maakten het niet te laat, want de ferry naar Vancouver wacht in de ochtend op ons. Het laatste beetje Canada helaas.

23-24 september

Even 2 dagen overgeslagen. We zijn nu op weg naar Victoria.

Eergisteren zijn we van Campbell River naar Tofino gereden. De dag begon met regen en een stukje kouder, maar de route was mooi. Het eerste stuk langs de oceaan gereden. Onderweg bij Heritage Grove gestopt. Even een wandeling gemaakt door een oeroud bos.

De enige weg naar Tofino werd aan gewerkt. We hadden dat al gehoord van mensen. Je moest zorgen dat je op het uur bij de werkzaamheden was, dan kon je doorrijden en anders sta je een uur stil. Nou het werd een race tegen de klok, maar we hebben denk ik 10min moeten wachten en konden toen door. Daarna zijn we nog gestopt bij Wickanninish bay. Daar komen zo’n 10.000 grijze walvissen langs op hun trektocht naar het koude noorden. Mooi strand en veel surfers, maar geen walvissen.

Dan maar door naar Tofino.

Het hotel was leuk van opzet, maar we hadden het kleinste kamertje. Konden net om het bed heen lopen.

Dan maar naar het hoofdgebouw kijken of het diner geregeld was, want daar hadden we voor gereserveerd. We stonden niet op de lijst vreemd genoeg, maar het werd geregeld, want we hadden de mails.

Lekker een drankje op het balkon gedaan.

Het was zalm-avond. Heerlijk gegeten en weer zulke leuke mensen ontmoet. Deze keer uit Montreal. We hebben zelfs telefoonnummers uitgewisseld ??

Slecht geslapen in het smalle bed in dat kamertje.

Gisteren stond Whalewatching op het plan. We zagen het al bij het opstaan. MIST!! Allemaal de boot op en gewoon gaan. Je weet maar nooit of het opklaart. Nou dat deed het niet. Behalve wat otters niets gezien. Er was nog een Nederlands stel aan boord. Heel gezellig. We zijn na afloop samen gaan lunchen en omdat ze in hetzelfde hotel zaten ook samen gedineerd. Er stond krabop het menu. We hebben lekker gekraakt en gepulkt. Het was ondanks de deceptie van de walvissen een erg leuke dag.

Campbell River again

De laatste ochtend in Knight Inlet was weer vroeg op staan en om 6.30u aan het ontbijt om om 7.30 voor de laatste keer hopelijk beren te gaan zien. Het was enorm koud op de boot. We gingen in een platte boot naar dezelfde plek als de eerste dag. Deze keer was Derek de gids. Ook hij had van alles te vertellen. O.a dat er vroeger een een Indianenstam leefde en dat je dat aan een hele boel dingen nog kon zien, zeker bij laag water. We hebben 1,5 uur zitten blauwbekken en de beren vonden het waarschijnlijk ook te koud en lieten zich niet zien helaas. We moesten terug om op tijd uitgecheckt te zijn voor het vliegtuig er weer was.

Wat was dit een geweldige ervaring. Gaan we nooit vergeten!!

Terug op de vertrekplaats/ vliegveld eerst maar eens alle appjes bekijken en even met Liam gebeld die nog wakker was. Wat een boef is het toch.

Daarna naar de stad. Koffie gedronken en geluncht. Gelukkig konden we al op tijd in onze kamer terecht. Even omkleden en op naar een oude vispier en een museum over de scheepvaart. Was leuk opgezet met de boot die op een $5 biljet stond in het midden.

Nog door het stadje gewandeld en na het eten en moe van de lange dag eerst nog met Liene en Dax gebeld. Zo grappig hoe Liene ons( de telefoon) overal mee naar toe neemt om dingen te laten zien. En maar roepen: opa, oma als in ben je er nog.

Daarna heerlijk geslapen.

Knight Inlet 2

Wat is dat vroeg, 6.00u opstaan. Om 6.30u aan het ontbijt en om 7.30u met laarzen, jas, verrekijker, fototoestel en zwemvest klaarstaan voor de eerste activiteiten van de dag.
We hebben gisterenavond doorgegeven wat we zouden willen doen. Dat is natuurlijk beren zien! Dus hadden we gekozen voor 2 stands( uitkijkposten) in de ochtend. Samen met nog een stel en gids Richard in de boot en aan de overkant in de pickup via het hobbelpad eerst naar de riverstand. Een prachtige plek echt zo dicht op de rivier. Ondertussen kregen we allerlei info van Richard over beren en zijn we echt heel wat wijzer geworden. We zouden daar 2 uur zijn, nou we hebben 2 uur zitten wachten. Geen beer te zien. Tot het moment dat we weg wilden gaan. Daar kwam een beer. Ooohhhh wat genieten. Ze kwam in het water vlak bij ons. Zo’n mooi gezicht. En even later nog 1. Onze dag kon al niet meer stuk. Een poosje later moesten we echt weg, omdat ze met tijdsblokken werken en er dus een nieuwe groep stond te wachten. Op naar de tweede stand waar we gisteren ook al waren. Alvrij snel was daar ook een beer in het zicht, maar ver weg. Met de verrekijker prima te zien, ook dat ze een zalm in haar bek had. Later kwam ze toch wel onze kant op en hadden we zo’n geweldig zicht op deze beer. Daarna was er nog 1, maar die bleef helaas op afstand.
Het was een super ochtend!!

Terug naar de lodge voor een lunch. Heerlijk en zo leuk met alle mensen die er waren.

De middag stond in het teken van weer 2 activiteiten. Eerst gingen we 2 korte trails lopen. Ze waren echt heel kort, maar wel met heel veel uitleg over het gedrag van beren. Dean kon er echt geweldig over vertellen. Bij de tweede trail zag Peter ineens een beer aan de rand van de rivier een stukje terug. Helaas reageerde Dean niet zoals wij wilden en waren we te laat beneden en was de beer weg. Het zal met veiligheid te maken hebben. Echt voor alles wat je gaat doen krijg je beer-veiligheid uitgelegd. De gidsen roepen ook continu als we buiten de auto zijn.
Dean vond het echt zo vevelend dat hij niet adequaat had gereageerd, we zouden na de hike die volgde nog weer terug gaan naar riverstand in de hoop daar nog beren te zien. Maar eerst naar Above the Clouds. Een half uur met de auto over een bijzonder hobbelig bergpad. Een weg kon je het niet noemen.
Degene die ooit het land had gekocht wilde graag een pad naar de top om over zijn bezit, een prachtig bezit, uit te kunnen kijken. Omdat zijn vrouw daar ook moest kunnen komen werd het een van hout aangelegd pad. Met op de top een platform dat door de huidige eigenaar is bedacht. Het uitzicht was spectaculair. Je wordt er stil van. Dean had boeken bij zich over cederhout, dat daar veel is, en wat er vooral vroeger door de Indianen mee gedaan werd. En een boek over een echtpaar dat tussen de Grizzlyberen is gaan wonen. Hij vertelde weer zo mooi over hen.
En daarna over dezelfde akelige hobbelweg terug naar de riverstand van vanmorgen om hopelijk nog een glimp van een beer te zien. Helaas niet gelukt. En terug naar de lodge voor de borrel ??
Ik had al gehoord dat er een Belgisch stel was aangekomen, dus daarmee aan de praat. Er kwam nog een Engels stel bij zitten en het was echt zo leuk. Ook tijdens het diner zaten we bij elkaar aan tafel en we hadden zulke gezellige gesprekken. Na het eten zijn we met nog meer mensen buiten bij een vuur( op gas) gaan zitten en het was nog lang onrustig en super gezellig.
Nee hoor, om 22.00u lag iedereen in bed. Morgenochtend gaat de wekker weer om 6.00u

Knight Inlet

Wat een dag was dit!!

Om 7.50 reden we naar het adres van waar we met een water vliegtuig zouden vertrekken. Was een minuut of 10 rijden. In het hotel hadden we al papieren ter ondertekening gekregen. Natuurlijk over COVID, maar er was er ook 1 bij dat in geval van overlijden je niemand van de organisatie aansprakelijk kon stellen. Zelfs al was het hun schuld. En je wilt mee naar de beren, dus je tekent alles.

In totaal gingen er vanmorgen 20 mensen mee naar de Knight Inlet. Ons watervliegtuig ging als eerste. Best spannend hoor. Alles rammelt en maakt ongelofelijk veel lawaai. Maar tjonge wat een uitzicht hadden we.

Na aankomst bij de drijvende lodge kregen we een safety talk en daarna een rondleiding.

Voor iedereen waren er laarzen ( maat opgegeven) en regenpak en een verrekijker. EN een zwemvest. Daarna koffie met wat lekkers en toen de eerste trip met de boot. We gingen dieper de Inlet in, in de hoop beren te zien. Nou het duurde niet lang of beer nr 1 diende zich aan. Wat geweldig. Ze liep wat te eten en rolde in het gras. Wat geweldig. Een beer. Zo dichtbij.

Onze gids vertelde heel veel, maar onder andere dat ze, ook met andere organisaties, hebben afgesproken een bepaalde struktuur qua bezoeken aan te houden zodat de beren daar aan wennen en zich dus laten zien. Van tevoren kregen we wel instrukties hoe we ons moesten gedragen in hun ( de beren) habitat. Die ene beer zagen we zeg maar rechts en plots werd er op links ook een moederbeer gespot met 2 jongen. Hoeveel geluk wil je hebben. Iedereen genoot. Toen terug naar de Lodge voor de lunch. Daarna werden we in groepen opgedeeld. Wij gingen eerst naar een uitkijkpost bij een rivier. Eerst op een boot oversteken en daarna nog zeker 15 min met een busje naar de post. Eerst keken de gidsen of er beren in de buurt waren, daarna mochten wij eruit. We keken onze ogen uit, de zalm lag bijna opgestapeld in het water, zoveel vissen. Ze blijven daar liggen, omdat het water te warm is en er te weinig water is. Geen goede condities om kuit te schieten. Dus voor de beren makkelijke prooi. We moesten een poosje wachten daar op de post, maar daar was ineens Beatrice de grizzlybeer. Geweldig.

Om 15.30u terug naar de Lodge voor een koffie en door met het volgende. We gingen op een snelle boot de Knight Inlet verkennen. Hopelijk wat walvissen zien. De trip was erg leuk, een prachtige waterval gezien en we zagen 2 keer het blazen van een walvis, maar meer niet. Tegen 18.00 u waren we weer terug bij de Lodge. Op tijd voor de borrel en snacks. Ook nu weer erg leuke mensen ontmoet. Lekker gekletst. Om 19.00u diner, was heerlijk. Om 20.15 hebben we film gekeken, BEAR. De film is voor 60% hier geschoten vertelden de gidsen.

Na de film ging iedereen naar zijn kamer. Doodmoe. Wat een dag. Morgen om 6.00u weer op.

Campbell River

Na een kort nachtje, vanmorgen rond 10.00u weer vertrokken voor de rit naar Campbell river. Het begon bewolkt en triestig qua weer, maar gaandeweg de route brak de zon door zag alles er weer mooier uit. Het eerste deel reden we tussen de bomen en viel er niet veel te zien, maar de laatste 20 km of zo reden we langs het water. We zijn nu op Vancouver Island dus omgeven door water. Als een spiegel zo glad. Na inchecken en lunchen zijn we naar Miracle beach gegaan. Stukje wandelen en vooral genieten van het uitzicht en hopen op een walvis ergens in de verte. Helaas. Niets te zien.
Morgenvroeg is het weer vroeg dag voor ons. We moeten ons om 8.30u melden bij het watervliegtuig dat ons naar Black creek gaat brengen. Daar zijn we 2 dagen om beren en walvissen te spotten vanaf een lodge op het water. Zo leuk.
Wel zijn we 2 dagen afgesloten van internet, dus daarna komen alle heftige verhalen en foto’s.
Tot dan bye bye