Van Smithers naar Prince Rupert en Port Hardy

De weg naar Prince Rupert was zo’n verschil met de vorige dagen. Achter iedere bocht was weer een ander mooi uitzicht. We zijn regelmatig gestopt om het even goed tot ons te nemen. Zo prachtig. Maar uiteindelijk was het weer een tocht van 4 uur rijden en als je veel stopt wordt het vanzelf 5 uur rijden.
Aangekomen in Prince Rupert eerst maar even ingecheckt en een tafeltje gereserveerd voor ‘s avonds. Daarna zijn we naar de ferry-terminal gereden om te vragen hoe het toch allemaal zou moeten de volgende dag. Konden we gewoon al inchecken. Om 5.00u de volgende ochtend zou de poort open gaan, dus kom vooral niet te laat!!!!
Daarna nog een stukje stad verkend, want verder was er niet veel open. Alles closed for the season.
‘s Avonds echt heerlijk gegeten aan de waterkant en genoten van de sunset. Op tijd naar bed, want om 4.30u zou de wekker weer gaan. Het was wel feesten in ons hotel, midden in de nacht lallende en ? mannen. Echt fijn als de nacht maar zo kort is.

Om 5.07u zaten we in de auto. Nog geen koffie gehad. Best al wat mensen ook onderweg naar de haven. Daar aangekomen is het hek niet open. Uiteindelijk mogen we naar binnen en staan we eerste in baan 1. Moet goed komen toch.
6.45 mochte we dan eindelijk aan boord en bleek dat we besproken stoelen hadden voorin de boot. Prachtig achter een totale glazen wand en we konden een soort van liggen in die stoelen. Heerlijk na zo’n kort nachtje.
Het was een heeeeele laaaaange overtocht. We kwamen pas om middernacht aan in Port Hardy, maar wat was het mooi onderweg en wat hebben we leuke mensen gesproken.
En we hebben een walvis gezien. Weliswaar niet heel dichtbij, maar het was er wel 1.
De foto’s staan er al op zei Vic net.
Gelukkig was het hotel niet heel ver meer rijden en lagen we een uurtje later in bed om toch weer redelijk op tijd op te staan voor weer een aantal uren rijden.

Van Lac la Hache naar Smithers

Na 2 saaie dagen van veel rijden over km- lange wegen met niets anders dan dennenbomen langs de weg, maar even een update.
Eergisteren vertrokken we dan toch uit onze blokhut aan het meer. Wat een mooie plek was dat en wat een bijzonder aardige mensen ook weer. We moesten zo’n 50 km over een onverharde weg, en dan denk je toch: misschien zien we vandaag wel een beer. En echt serieus, ik had het nog niet gedacht of zo’n 100 m voor ons loopt er een jonge beer de weg op. Het ziet ons en loopt snel door. En helaas konden we zo snel geen foto maken. We zijn er nog stapvoets heengereden en links en rechts gekeken of we moeder ook zagen, maar jammer genoeg niet.
Daarna niets meer gezien en dus door naar Prince George. Keurig hotel met heel dichtbij een leuk restaurant. Gereserveerd voor 19.30u, want we wilden nog even in de stad rondkijken. Er was een fort dat we wilden zien, maar was dicht. De zomer is voorbij en dus gaat er heel veel al dicht hebben we gemerkt.
Dan maar een biertje en een coctail bij de plaatselijke brouwerij tegenover het hotel.
In het restaurant namen we bruscetta to share. Nou daar kon je met 4 man van eten, zoveel was het. Maar super lekker. Algenietend kwam ineens ook het hoofdgerecht eraan ??. Dat was echt zo jammer, want ik had tonijn besteld en die was perfect. Ik kon het niet op. Bleek dat de keuken om 20.00u dicht ging. Helaas, weg een heerlijke avond aan tafel ?

Na een goede nacht zijn we gisteren weer op tijd de auto ingestapt voor een rit van 5 uur naar Smithers.
Weer een erg saaie route, maar Smithers was wel een aardig plaatsje. Ze hebben zowaar een winkelstraat. Dus die hebben we bezocht. In 1 van de winkels vroegen ze of we al wisten waar we zouden gaan eten. Nou nee. Ok dan moesten we naar Roadhaus gaan. Gereserveerd voor 20.15u, eerder kon niet.
Het hotel van de nacht was een motel zoals je vaak in films ziet. Het was wel netjes hoor, maar die vloerbedekking ??.
We hebben heerlijk gegeten in het restaurant gisterenavond. We zullen de foto’s toevoegen.
Deed erg Europees aan allemaal qua inrichting en het eten zelf. Erg leuk personeel.
En dankzij super ?? hebben we zelfs in dit motel goed geslapen.
Vanddag weer 4,5 uur rijden naar Prince Rupert. Het belooft een prachtige route te worden.

Lac le Hache

Zo daar zijn we weer. Sinds gisteren zijn we hier bij Lac la Hach in de Ten Ee Ah lodge. Het ziet er heel wat beter uit dan onze vorige blokhut. Vooral ook schoner en zeker ook groter.
Even terug naar eergisteren We wilden persé nog even terug naar …..Chute om de springende zalmen te zien we moesten gewoon wat meer geduld hebben Nou dat werd ruimschoots beloond ik denk dat we er zeker 15 hebben gezien Je snapt toch niet dat ze al die moeite doen tegen die waterval van sterk stromend water in om hun eitjes te leggen. Na vele foto’s van zalmen zijn we naar de laatste waterval gegaan die we nog wilden zien. Helmcken Fall. Overweldigend mooi, zelfs van een afstand. Mensen die we spraken raadden ons aan om tegen de avond te gaan, omdat dan de zon erop zou schijnen Helaas trok de hele lucht dicht en hing er een soort mist overal Het had dus niet zoveel zin om terug te gaan. Voor het avondeten hadden we bedacht naar het dorp te rijden (30km) maar helaas was alles dicht op een hamburgertent na. Dus het werd een bijzonder diner ?

We waren blij dat we daar weg konden, het was echt helemaal niets, was ook de oudste hut die hij had zei de eigenaar tegen Vic.Ik heb alle fijne foto’s naar het reisbureau doorgestuurd.

En nu zitten we dus hier. Een Zwitserse familie runt de boel. En aangezien we nu 22km van de verharde weg zitten, kunnen we ‘s avonds mee eten en is er ‘s ochtends een ontbijt. En het is lekker.

Aangezien we ondertussen allebei snipverkouden zijn is de animo om veel te doen niet echt aanwezig. We hebben vanmiddag een motorboot geleend en een heerlijke tocht over het meer gemaakt met een picknick op een eilandje

Zo zonnig als de dag begon, zo bewolkt en winderig is het hier nu terwijl ik dit schrijf. Het waait ook flink en misschien is het een voorbode van regen. We gaan het zien.

Morgen door naar Prince George

Nog even in de buurt van Clearwater

Vandaag konden we pas om 16.00u inchecken bij de volgende locatie, dus nog even naar een waterval die we gisteren over hadden geslagen. Op de parkeerplaats bij de start van de trail was het flink druk. Dan moet het wel bijzonder zijn. De wandeling naar de waterval zou 4 km zijn. Ach we hadden alle tijd. Weer een waarschuwing voor beren. Die staan hier overal. Dat maakt wel dat je toch wat alerter bent op vreemde geluiden en dus ook eerder schrikt ? Het was een prachtige wandeling met flinke afdalingen ( die moet je ook weer op) om bij een geweldige waterval te komen waar je achterlangs kon lopen. Nou dat wilden wij ook. Dus nog verder omlaag . Geweldig hoor om beneden aan zo’n machige waterval te staan en over een glibberig paadje er achterlangs te lopen en nat te worden van al dat water om je heen. We genoten.
Daarna dus weer omhoog en het was soms zo steil. Kwamen we halverwege Nederlanders tegen en die hadden dus wel de zalm zien springen, dus morgen moeten we weer terug. Zij hadden ook een beertje gezien. Hoe leuk is dat. Wie weet maken we dat ook nog mee hier.
En nu zitten we weer in een blokhut(je). Wel even wat anders dan de vorige, gewoon een klein hutje waar wij niet echt vrolijk van werden. Even 2 nachten op de tocht en dan weer door.

Van lake Louise naar Jasper -werd Clearwater

Clearwater

Wat een heerlijke dag was dit. Nadat we heel goed sliepen in onze riante blokhut gingen we ontbijten met gewoon een boterham met kaas of ham. O nee Vic had pancakes ? De eigenaar van het complex was bij het ontbijt aan het helpen en vroeg ons naar onze plannen voor vandaag. Daar hadden we nog niet echt over na kunnen denken.
Clearwater ligt in het Wells Gray Park en , zo vertelde hij, heeft de meest mooie watervallen in de Clearwater river. Er is een route van in de 70km die je naar verschillende van die watervallen brengt. Een dagje luieren past niet in ons schema, zeker nu het nog prachtig weer is. Op zijn advies hebben we eerst een lunch ingeslagen en zijn we op weg gegaan. Een prachtige route tussen de bergen en bossen met machtige watervallen. De eerste was Spahat Falls. Daarna Dawson Falls en een stevige wandeling naar Marcus falls. Deze beide laatsen staan er om bekend dat er zalm tegenop zwemt om eitjes te leggen. We hadden gehoopt dit mee te mogen maken, maar helaas, ze waren nog niet aangekomen.
Daarna was het nog 1,5 uur terugrijden naar de blokhut. Het was weer een geweldige dag hier. Jammer dat we Jasper over moesten slaan. Met ons vele anderen hoorden we gisteren en vandaag ook weer om ons heen.
Morgen door naar onze volgende stek op ongeveer een uur rijden hier vandaan. Weer een blokhut. Super gezellig toch.

Lake Louise

Eindelijk gingen we dan op weg naar Lake Louise vanmorgen. Het wordt geroemd om zijn pracht en wij zijn de gelukkigen die ook nog in het Fairmont Chateau Lake Louise mogen slapen. De route erheen moest helaas over de snelweg, omdat de 1A als alternatieve route afgesloten was. Maar nu waren we natuurlijk wel eerder bij het meer. We hebben de auto maar meteen bij het hotel geparkeerd en een soort van incheck gedaan zodat we ‘s middags zo naar onze kamer zouden kunnen.
Daarna liepen we naar het restaurant voor koffie en waren helemaal stil van het uitzicht op het meer. Wat prachtig ? We hebben er ook nog mogen proeven van een Afternoon Tea Heerlijk!! Genietend van de hapjes en het uitzicht, zagen we dat we ook nog met een hotelshuttle naar Lake Moraine konden. Dit staat in de boeken als nog veel mooier dan Louise, maar ook zo veel drukker bezocht. We hadden het eigenlijk al opgegeven. Maar we zijn toch gegaan, en kijk naar de foto’s. Niet normaal zo mooi. We kregen er geen genoeg van. Het blauw is zo prachtig blauw. Bovenop rotsen zagen we een bruidspaar staan. Wat moeten die een mooie foto’s hebben in hun album. Maar wij zijn ook op die rotsen geklommen voor het meest geweldige uitzicht.
Terug in het hotel hoorden we dat we een upgrade hadden en hier zitten we in onze suite met geweldig uitzicht.
Je kunt het slechter treffen ??

Laatste dag Banff

Het was een rustig dagje vandaag. We gingen naar Lake Minnewanka, het grootste meer in dit National Park, maar daar aangekomen veranderde het weer ineens. Van zonnig werd het enorm winderig en begon het te regenen. Niets aan en geen mooie foto’s kunnen maken.
Dan maar naar Johnston Canyon, daar zijn verschillenden watervallen. Gelukkig kwam de zon weer door en vol goede moed begonnen we aan de wandeling. De kleine waterval was best oké, maar we gingen natuurlijk voor de grote. En wat bleek, daar konden we niet naartoe. Het pad erheen was afgezet. Ik heb nog geprobeerd een alternatieve route te vinden, maar dat was iets te gevaarlijk ?
Dus al met al niet waar we op hadden gehoopt vandaag. Morgen naar Lake Louise. Die moet alles goed maken.