De weg naar Prince Rupert was zo’n verschil met de vorige dagen. Achter iedere bocht was weer een ander mooi uitzicht. We zijn regelmatig gestopt om het even goed tot ons te nemen. Zo prachtig. Maar uiteindelijk was het weer een tocht van 4 uur rijden en als je veel stopt wordt het vanzelf 5 uur rijden.
Aangekomen in Prince Rupert eerst maar even ingecheckt en een tafeltje gereserveerd voor ‘s avonds. Daarna zijn we naar de ferry-terminal gereden om te vragen hoe het toch allemaal zou moeten de volgende dag. Konden we gewoon al inchecken. Om 5.00u de volgende ochtend zou de poort open gaan, dus kom vooral niet te laat!!!!
Daarna nog een stukje stad verkend, want verder was er niet veel open. Alles closed for the season.
‘s Avonds echt heerlijk gegeten aan de waterkant en genoten van de sunset. Op tijd naar bed, want om 4.30u zou de wekker weer gaan. Het was wel feesten in ons hotel, midden in de nacht lallende en ? mannen. Echt fijn als de nacht maar zo kort is.

Om 5.07u zaten we in de auto. Nog geen koffie gehad. Best al wat mensen ook onderweg naar de haven. Daar aangekomen is het hek niet open. Uiteindelijk mogen we naar binnen en staan we eerste in baan 1. Moet goed komen toch.
6.45 mochte we dan eindelijk aan boord en bleek dat we besproken stoelen hadden voorin de boot. Prachtig achter een totale glazen wand en we konden een soort van liggen in die stoelen. Heerlijk na zo’n kort nachtje.
Het was een heeeeele laaaaange overtocht. We kwamen pas om middernacht aan in Port Hardy, maar wat was het mooi onderweg en wat hebben we leuke mensen gesproken.
En we hebben een walvis gezien. Weliswaar niet heel dichtbij, maar het was er wel 1.
De foto’s staan er al op zei Vic net.
Gelukkig was het hotel niet heel ver meer rijden en lagen we een uurtje later in bed om toch weer redelijk op tijd op te staan voor weer een aantal uren rijden.